Bir ilişkiyi bitirmek oldukça zor ve travmatik olabilir fakat bu durumu mümkün olduğunca sağlıklı şekilde yönetmek taraflar için en iyi yoldur. Aşağıda ilişkileri sonlandırma konusunda birtakım öneriler sunulmuştur.
- Empati ve Saygı ile Yaklaşmak: Bir ilişkiyi bitirmeye karar verdiğinizde, bu kararı partnerinizle paylaşırken empati ve saygı göstermeniz önemlidir. Partnerinizin duygusal tepkilerini anlayın ve nasıl hissettiğine önem verin. Bilimsel araştırmalar, bu tür bir empati ve saygının ilişkiyi bitirmeyi kolaylaştırabileceğini gösteriyor(1).
- Açık İletişim Kurmak: Bir ilişkiyi bitirirken açık ve dürüst iletişim önemlidir. Partnerinize duygu ve düşüncelerinizi açıkça ifade edin. Araştırmalar, açık iletişimin partnerlerin daha iyi geçinmesine ve bu zor dönemi daha kolay atlatmasına yardımcı olduğunu gösteriyor(2).
- Yüz Yüze Görüşmek: Bir ilişkiyi bitirirken mümkünse yüz yüze görüşmeyi tercih edin. Bir çalışma, yüz yüze ilişkiyi sonlandırmanın, ilişkiyi telefonla veya kısa mesajla sonlandırmaktan daha tatmin edici ve olumlu sonuçlar ürettiğini gösteriyor(3).
- Destek Almak: İlişkiyi bitirme sürecinde duygusal destek almak önemlidir. Aileniz, arkadaşlarınız veya bir terapist gibi bir destek sistemine sahip olmak, duygusal zorlukları daha iyi atlatmanıza yardımcı olabilir. Araştırmalar destek sistemlerinin bu durumda olumlu bir etkisi olabileceğini gösteriyor(4).
- İleriye Dönük Plan Yapmak: İlişkiniz bittikten sonra hayata odaklanın ve ileriyi planlayın. Kendinize yeni hedefler belirlemek ve yeni deneyimler edinmek bu dönemi daha kolay atlatmanıza yardımcı olabilir(5).
Unutmayın, her ilişki farklıdır ve her iki tarafın duygusal tepkileri de farklı olabilir. Bu nedenle, bilimsel tavsiyelerin yanı sıra partnerinizin duygusal ihtiyaçlarına ve tepkilerine karşı duyarlı olmanız da önemlidir. Bir ilişkinin sonlandırılması süreci zaman alabilir ancak sağlıklı bir şekilde yönetilirse her iki taraf da bu süreci daha kolay atlatacaktır.
Kaynaklar:
- Sbarra, D. A., & Emery, R. E. (2005). The emotional sequelae of nonmarital relationship dissolution: Analysis of change and intraindividual variability over time. Personal Relationships, 12(2), 213-232.
- Baxter, L. A., & Dindia, K. (1990). Marital partners’ perceptions of marital problems: A multimethod analysis. Journal of Marriage and the Family, 52(2), 131-144.
- Tashiro, T. Y., & Frazier, P. (2003). “I’ll never be in a relationship like that again”: Personal growth following romantic relationship breakups. Personal Relationships, 10(1), 113-128.
- Cutrona, C. E., Cole, V., Colangelo, N., Assouline, S. G., & Russell, D. W. (1994). Perceived parental social support and academic achievement: An attachment theory perspective. Journal of Personality and Social Psychology, 66(2), 369-378.
- Bonanno, G. A., Papa, A., Lalande, K., Westphal, M., & Coifman, K. (2004). The importance of being flexible: The ability to both enhance and suppress emotional expression predicts long-term adjustment. Psychological Science, 15(7), 482-487.