Koşulsuz sevgi dediğimizde, bir koşula, şarta, düşünce ve beklentiye bağlı olmadan karşı tarafa duyulan sevgiden bahsediyoruz. Koşulsuz sevgide birey karşıdakinin sahip olduğu özellik veya davranışlarından bağımsız olarak onu olduğu gibi kabul edip ona bir değer atfeder(1).
Koşulsuz Sevgi Nasıl Verilir?
Kabul Etme: Birini sahip olduğu özelliklerden bağımsız şekilde, yalnızca var olduğu için kabul etmek.
Empati Kurma: Karşıdakinin duygu ve düşüncelerini anlayarak onunla duygusal bir bağ kurma çabasında olmak.
Beklentisiz Olmak: Karşımızdaki kişiden bir davranış ya da karşılık beklememek.
Affetme: Yapılan hatalar karşısında anlayışlı tutum sergileyip kişiyi değerlendirirken yalnızca bu hataları göz önünde bulundurmamak.
Desteğini Esirgememe: İhtiyaç halinde karşımızdakinin yanında olmak ve ona desteğimizi hissettirmek.
Rogers’a göre, bireylerin sağlıklı şekilde hayatlarına devam edebilmeleri için koşulsuz sevgi ortamında bulunmaları gerekmektedir. Koşulsuz şekilde sevildikleri, kabul gördükleri bir ortamda bulunmaları bir ihtiyaçtır ve onların psikolojik açıdan sağlıklı olmalarına büyük katkı sunar. Aksine, koşullu bir sevginin olduğu ortamda bulunan birey yalnızca belirli davranışları sergileyip, belirli özelliklere sahip olursa değer görür ve bu bireyin özsaygısını, psikolojik sağlığını olumsuz yönde etkiler(1,2,3).
KAYNAKÇA
- Rogers, C. R. (1959). A theory of therapy, personality, and interpersonal relationships: As developed in the client-centered framework. In S. Koch (Ed.), Psychology: A study of science (Vol. 3, pp. 184-256). New York: McGraw-Hill.
- Rogers, C. R. (1980). A way of being. Boston: Houghton Mifflin.
- Deci, E. L., Vallerand, R. J., Pelletier, L. G., & Ryan, R. M. (1991). Motivation and education: The self-determination perspective. Educational psychologist, 26(3-4), 325-346.